Lieve hemel,
kijk nu eens, zeg.
Er loopt een beer hier
op de weg
Stijf van schrik
blijf ik staan.
Er komt ook nog
een tweede aan.
’t Is met schroom
dat ik erken,
dat ik een lekker
hapje ben
Paniek neemt nu
bezit van mij.
De beren komen
meer nabij
Ik maak een stop
en even later
ben ik bij
de psychiater
Die geeft mij stevig
op mijn donder
en scheldt mij uit
voor hypochonder
Liggend op de bank,
een peperdure les
en steeds zie ik nog beren,
naar huis op de A6
Geen wonder.
De wereld gaat ten onder.