Blogopmaak
Nieuwe alinea
Canteclaer
duda-wsm • 1 december 2019
De markies van de eerste kamer
Ik had een heel bijzondere droom vannacht. Ik droomde dat markies de Canteclaer vol egards een zetel in de Eerste Kamer in gebruik nam.
Ik zag het direct aan zijn doen en laten. Dit was de Canteclaer ten voeten uit. De Canteclaer, zo treffend als antropomorfe haan beschreven door Maarten Toonder in vele hoogstaande publicaties. De zelfvoldane markies woont in Rommeldam en heeft daar een stamslot dat dat ‘Troebeloo’ heet.
De Canteclaer was zojuist verkozen door het volk dat hij diep veracht; ‘plebs, crapuul, jan hagel of grauw’.
De markies keek hooghartig de Eerste Kamer rond: ‘Affreus, Fi donc!’
Het aanwezige journaille vroeg ‘insolent’ naar zijn plannen en de markies begon, zwaaiend met de beide handen, een hanenzang over de aarde die plat is; een schijf die wordt bewoond door ‘rapalje en botterikken’.
De Canteclaer ging mij voor naar zijn werkkamer. Daar werd een megagrote vleugel binnengedragen. ‘Een heer van stand speelt Bach. Ik ben musicus, dichter en esotrist’. Toen blufte hij hautain: ‘Na de volgende verkiezing ben ik de keizer van de kiezer’.
Niet lang daarna zag ik de Canteclaer, geheel in zijn blote kont, liggen op de rand van de hofvijver, gretig lonkend naar de fotografen en genietend van het massaal toegestroomd publiek dat hem prees om zijn prachtig gewaad.
Even dacht ik in het verkeerde sprookje terecht te zijn gekomen. Au secours!
Met zijn middelvinger wees de Canteclaer naar boven en riep ‘Coup d’ouil! La chouette de Minerva!’. Het volk deed alsof het hem begreep.
Ik vond het de meest vermakelijke droom van het jaar, maar na het ontwaken en het openslaan van het ochtendblad, werd mijn verhaal ineens een nachtmerrie. ‘Shit, het is echt!’
Ik riep luid om Tom Poes.