Ik lees met verbazing in de krant dat wetenschappers na veel onderzoek hebben ontdekt dat apen elkaar namen geven. Door langdurig observeren, ontdekten zij dat tien zijdeaapjes elkaar bij naam ‘aanspraken’. 

Gezegd wordt dat dit fenomeen ook al van toepassing is op olifanten en dolfijnen. Ik kwalificeerde dit als oli fantasie, dol fijnen en apekool van een groep op hol geslagen intellectuelen.

Ik heb de globale resultaten van het zijdeaapjes-onderzoek in die krant gezien. Het is bij de aapjes een kwestie van interpretatie van roepgeluiden naar elkaar, fluitende geluiden, ‘spontaan kletsen’.  Kennelijk geen scheldgeluiden of dreigingen. De aapjes waren heel sociaal en de sociale samenhang was voorbeeldig. 

Na een cynische eerste benadering, word ik wat milder. Ik moet denken aan onze huidige sociale ik-samenhang. Ik wordt een beetje jaloers op de zijdeaapjes. 

 "We denken dat dit gedrag voor hen cruciaal is om te overleven", zegt aapjes-onderzoeker David Omer.

Mijn idee: allemaal met spoed naar de apenkooi en na apen!